کد مطلب:152311 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178
مهیا شدن سفر کربلا برای حاج شیخ محمد شفیع جمی توسط حضرت امام حسین
حضرت آیة الله شیخ عبدالحسین دستغیب، از حاج شیخ محمد شفیع جمی نقل كرده اند كه او فرمود:
سالی در عید غدیر، به نجف اشرف مشرف شدم و پس از زیارت به سمت شهر خود - جم - مراجعت كردم و ایام عاشورا در حسینیه، مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء علیه السلام نمودم.
بالاخره در روز عاشورا سخت مشتاق زیارت آن بزرگوار شدم و از آن حضرت، در رسیدن به این آرزو استمداد نمودم. زیرا از حیث اسباب، عادتا محال به نظر می آمد. همان شب در عالم رؤیا جمال مبارك حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت سیدالشهداء علیه السلام را زیارت كردم، حضرت امیر علیه السلام به فرزند خود فرمودند: چرا حواله ی محمد شفیع را نمی دهی؟!
حضرت سیدالشهداء علیه السلام فرمودند: همراه خود آورده ام! پس ورقه ای به من مرحمت فرمودند كه در آن دو سطر، به خاط نور نوشته شده بود و از هر دو طرف هم مساوی بود! چون نظر كردم، دیدم دو شعر است كه نوشته شده است و با اینكه اهل شعر نبودم، با یك نظر هر دو بیت در خاطرم ماند:
از مخلصان درگه آن شاه لو كشف
اسمش محمد است و شفیع از ره شرف
توفیق شد رفیق، رود سوی كربلا
با آنكه اندكی است كه برگشته از نجف
مرحوم حاج محمد شفیع فرمودند: چون بیدار شدم با كمال بهجت و یقین به روا شدن حاجت، منتظر بودم. بحمدالله در همان روز وسائل حركت مهیا شد و به سمت كربلا
حركت كردم و به آن آستان قدس مشرف شدم! [1] .
سالی در عید غدیر، به نجف اشرف مشرف شدم و پس از زیارت به سمت شهر خود - جم - مراجعت كردم و ایام عاشورا در حسینیه، مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء علیه السلام نمودم.
بالاخره در روز عاشورا سخت مشتاق زیارت آن بزرگوار شدم و از آن حضرت، در رسیدن به این آرزو استمداد نمودم. زیرا از حیث اسباب، عادتا محال به نظر می آمد. همان شب در عالم رؤیا جمال مبارك حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت سیدالشهداء علیه السلام را زیارت كردم، حضرت امیر علیه السلام به فرزند خود فرمودند: چرا حواله ی محمد شفیع را نمی دهی؟!
حضرت سیدالشهداء علیه السلام فرمودند: همراه خود آورده ام! پس ورقه ای به من مرحمت فرمودند كه در آن دو سطر، به خاط نور نوشته شده بود و از هر دو طرف هم مساوی بود! چون نظر كردم، دیدم دو شعر است كه نوشته شده است و با اینكه اهل شعر نبودم، با یك نظر هر دو بیت در خاطرم ماند:
از مخلصان درگه آن شاه لو كشف
اسمش محمد است و شفیع از ره شرف
توفیق شد رفیق، رود سوی كربلا
با آنكه اندكی است كه برگشته از نجف
مرحوم حاج محمد شفیع فرمودند: چون بیدار شدم با كمال بهجت و یقین به روا شدن حاجت، منتظر بودم. بحمدالله در همان روز وسائل حركت مهیا شد و به سمت كربلا
حركت كردم و به آن آستان قدس مشرف شدم! [1] .
[1] داستانهاي شگفت ص 153 - كرامات الحسينية ج 2، ص 122.